Η αγορά προϊόντων άνθρακα, διεθνώς, προέκυψε ως αποτέλεσμα του Πρωτοκόλλου του Κιότο, το οποίο υπογράφηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1997 και τέθηκε σε ισχύ το Φεβρουάριο του 2005.

Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του πρωτοκόλλου, οι βιομηχανικές χώρες υποχρεούνται να μειώσουν τις εκπομπές τους σε αέρια θερμοκηπίου. Αυτό επιχειρείται να γίνει με τον πιο οικονομικά αποδοτικό τρόπο, ώστε να μην επιβαρυνθεί η παγκόσμια οικονομία.

Έτσι, το Πρωτόκολλο του Κιότο περιλαμβάνει τρεις ευέλικτους μηχανισμούς:

• Τη διεθνή εμπορία πιστώσεων εκπομπής αερίων (International Emissions Trading - IET)
  • Δυνατότητα αγοραπωλησίας πιστώσεων εκπομπής αερίων μεταξύ των βιομηχανοποιημένων κρατών
  • Μονάδα διαπραγμάτευσης: AAU - Assigned Amount Unit
• Το μηχανισμό καθαρής ανάπτυξης (Clean Development Mechanism - CDM)
  • Έργα μείωσης των εκπομπών αερίων στις αναπτυσσόμενες χώρες
  • Μονάδα διαπραγμάτευσης: CER - Certified Emission Reduction
• Το μηχανισμό εφαρμογής από κοινού (Joint Implementation - JI)
  • Έργα μείωσης των εκπομπών αερίων στις βιομηχανοποιημένες χώρες
  • Μονάδα διαπραγμάτευσης: ERU - Emission Reduction Unit

Ο πρώτος μηχανισμός προβλέπει την αγοραπωλησία δικαιωμάτων εκπομπών μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών, όπως για παράδειγμα κράτη και υπόχρεες εγκαταστάσεις, ενώ οι άλλοι δύο βασίζονται σε προγράμματα έργων.

Η Ελληνική αγορά άνθρακα εισήχθη στο Χρηματιστήριο Αθηνών στα μέσα του 2011 οπότε και ξεκίνησε αρχικά η πρωτογενής διάθεση δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUAs), με στόχο, σε μεταγενέστερη φάση, την δημιουργία δευτερογενούς αγοράς, καθώς και την εισαγωγή προς διαπραγμάτευση και άλλων προϊόντων άνθρακα (CERs, ERUs), είτε παραγώγων προϊόντων αυτών, όπως αναφέρονται προηγουμένως.